De weken verstrijken. We raken allemaal wat meer gewend aan het leven in en om het huis. En aan de stilte om ons heen. Toch zijn er in deze tijd mensen die volop aan het werk zijn en belangrijke besluiten moeten nemen. Zo ook de burgemeester van Brummen, Alex van Hedel (59), die met veel plezier in Brummen woont. We praten over de afgelopen weken.

Kunt u iets meer vertellen over uw thuissituatie?

‘Ik ben gehuwd en heb drie kinderen, die zijn al uit huis. Ze zijn deels aan het werk en deels aan het studeren. Het bijzondere is dat ze in de weekenden vaak naar huis komen met hun vriend of vriendin, maar we moeten ze nu al een week of vier missen. Via FaceTime hebben we uitsluitend contact. Dat is vervelend, maar op dit moment wel begrijpelijk.’

Kunt u iets meer vertellen over de crisissituatie van de afgelopen weken?

‘Heel Nederland is ingedeeld in veiligheidsregio’s. De gemeente Brummen valt onder Veiligheidsregio Noord-Oost Gelderland (VNOG). Binnen de veiligheidsregio’s is de Veiligheidswet van toepassing. Dat houdt in dat bij rampen en crisissituaties specifieke afspraken gelden. We hebben het dan bijvoorbeeld over een brand in een gemeente of zoals nu een wereldwijde pandemie. Op basis van de Wet op de Veiligheidsregio’s zijn er bepaalde gradaties qua omvang en qua bevoegdheden. Normaal gesproken is de burgemeester verantwoordelijk voor orde en veiligheid bij rampen en crisis en stuurt hij ook de brandweer en politie aan. Maar omdat de coronacrisis grensoverschrijdend is, zijn alle gemeenten erbij betrokken. Daarmee ontstaat een andere situatie en is de voorzitter van de veiligheidsregio (VNOG), in dit geval de burgemeester van Apeldoorn (Ton Heerts), het bevoegd gezag. Hij mag met z’n team een noodverordening afkondigen. De lokale burgemeester blijft wel verantwoordelijk voor de niet-corona gerelateerde zaken. Als op dit moment iemand zich bijvoorbeeld niet aan de regels houdt van 1,5 meter afstand, dan kan en mag de burgemeester handhaven. Er gelden nu aangepaste maatregelen, die ook op lokaal niveau georganiseerd moeten worden. Daar ben ik met de ambtenaren mee bezig. Zo ook bijvoorbeeld in de kinderopvang. Voor mensen die in vitale beroepen werken, hebben we een school ingericht waar hun kinderen indien noodzakelijk naartoe kunnen. Zodat zij hun werk kunnen blijven uitvoeren.’

Wordt er van de ambtelijke organisatie veel gevraagd?

‘Wat ik ervaar tijdens deze crisis is dat we bij heel veel dingen stilstaan waar we in het verleden niet meer bij stilstonden, omdat ze zo gewoon waren. Een voorbeeld hiervan is het volgende: in Eerbeek hebben we een Turkse gemeenschap. Wanneer iemand overlijdt dan wordt vanuit geloofsovertuiging de overledene overgebracht naar het land van herkomst. En via de daar geldende rituelen begraven. Op dit moment kunnen stoffelijke overschotten niet overgebracht worden. Dus krijg ik als burgemeester het verzoek of iemand op de begraafplaats in Eerbeek volgens islamitische rituelen ter aarde besteld kan worden. In Nederland hebben we hiervoor allerlei regelgeving, die nu moeilijk is te volgen. Van de ambtelijke organisatie wordt dan gevraagd om dit toch snel en goed op te lossen. Ook omdat we in Nederland geen eeuwigdurende grafrechten meer hebben. In de islamitische cultuur gaat men wel uit van eeuwigdurend begraven. We zijn hier met elkaar uitgekomen.’

Hoe combineert u werk en privé?

‘Ik heb mijn leven zeker moeten aanpassen, zowel privé als in mijn werk. 90% van de medewerkers op het gemeentehuis werken nu thuis. Dat geldt ook voor het college en de gemeenteraad. Ik ben zelf ook aanmerkelijk minder op het gemeentehuis aanwezig. Dat betekent ook voor mij dat ik meer vanuit huis werk. In onze huiskamer voer ik videogesprekken en telefoongesprekken en heb ik online vergaderingen. Wij zijn gelukkig met z’n tweeën, maar onze privésituatie hebben we daar wel op moeten aanpassen. Ik leef erg mee met alle mensen die thuis moeten werken en nog een jong gezin hebben. Laat staan hoe problematisch het is voor gezinnen die op twaalfhoog in een appartement in Amsterdam wonen. We hebben gelukkig in onze omgeving nog wat ruimte waarmee we ons gelukkig mogen prijzen.’

Wat zou u mensen willen meegeven?

‘Wat ik in de gemeente Brummen zie, is dat zowel de inwoners als ondernemers en verenigingen zich goed aan de voorschriften houden. Daar ben ik enerzijds erg blij mee. Maar aan de andere kant, wetende dat de maatregelen langer gaan duren dan gedacht, hoop ik dat we dit met elkaar kunnen vasthouden. Daar ligt wel mijn zorg. Zeker nu het mooie weer aanbreekt en mensen het al bijna gewoon gaan vinden dat er allerlei maatregelen zijn. Dan kan de aandacht en discipline gaan verslappen. Dat is wel mijn grootste zorg voor de komende weken. Ik hoop dat we elkaar kunnen helpen om die 1,5 meter afstand te houden. Hoe moeilijk het ook is, we moeten dit samen doen.’

Wat neemt u mee na deze coronacrisis?

‘Een voordeel van deze crisis, als je dat zo kunt zeggen, is dat men toch wat meer naar elkaar omziet. Men heeft wat meer begrip voor de kwetsbare groepen onder ons. Ik hoop dat we dat voor de toekomst blijven vasthouden. De wereld gaat er straks wel wat anders uitzien. Men gaat andere wegen ontdekken om te werken, veel meer online. Daarmee kun je nog efficiënter de tijd indelen. Aan de andere kant voorzie ik ook wel dat we in financieel-economisch opzicht nog lange tijd de gevolgen van deze crisis gaan merken.’

Wat is jouw verhaal? Geef je op voor de Ochtendpost

Vind je het ook leuk om jouw verhaal te delen? Stuur dan even een e-mail naar: communicatie@bibliotheekbrummenvoorst.nl . Vermeld hierin: je naam en het telefoonnummer waarop je te bereiken bent. Wij nemen dan zo snel mogelijk contact met je op om een afspraak in te plannen.