Vandaag spreken we Hanneke Fleur (40), uit Brummen. Met haar volgt een gesprek over het leven en werken in deze ‘coronatijd’.

Kun je iets meer vertellen over je thuissituatie?

‘Ik woon samen met mijn man in een leuke hoekwoning in het centrum van Brummen samen met onze hond en poes. Sinds 2010 heb ik een eigen bedrijf, Thuisdierzorg één op één. Het is een hondenuitlaatservice en daarnaast bied ik dierverzorging aan huis voor zowel grote als kleine huisdieren. Je kunt hiervan gebruikmaken als je op vakantie gaat of als je een dagje weg wilt gaan. En ook kom ik bij oudere mensen die niet in staat zijn hun huisdier zelf te verzorgen. Zo verzorg ik katten, kipjes, geiten, pony’s en ook ezels. Ik heb hiervoor een brede opleiding dierverzorging gevolgd in Barneveld en me daarna nog verder gespecialiseerd door verschillende cursussen te volgen, onder andere in honden en kattengedrag. Ook heb ik tien jaar als dierenartsassistente in verschillende dierenartspraktijken gewerkt, dus ik kan allerlei dieren goed en professioneel verzorgen. De dierverzorging aan huis is nu minder, omdat mensen veel thuis zijn. Maar de uitlaatservice gaat gewoon door, omdat klanten thuis door willen werken. En daarnaast is het voor honden zowel geestelijk als lichamelijk goed als ze regelmatig met andere honden kunnen spelen. Dan komen ze weer voldaan thuis.’

Hoe combineer je op dit moment je werk met je privéleven?

‘Ik ben op een boerderij opgegroeid in Broek. Mijn ouders wonen daar nog. Bij hen heb ik een omheind veld en een zwemvijver. Daar neem ik de honden vaak mee naartoe. Het voordeel van mijn werk is dat ik veel buiten werk in de natuur. Als ik de honden nu ophaal bij mensen thuis houd ik gepaste afstand en ik ontsmet mijn handen wat vaker. Ik heb wel ook wat oudere mensen waar ik langskom om de nagels van de katten te knippen. Dat is nu wat lastiger, maar met wat creatief denken probeer ik alle klanten toch zo goed mogelijk te kunnen blijven helpen. En ik bel nu af en toe sommige klanten die bijvoorbeeld alleen zijn, zodat ze even hun verhaal kwijt kunnen. Je bouwt toch een hechte band op met elkaar.’

Zijn er speciale dingen die je mist op dit moment?

‘Mijn ouders vallen in de risicogroep, maar omdat ze op de boerderij wonen, kan ik ze gelukkig nog wel zien op afstand. We kunnen buiten zitten. Wat ik wel mis is mijn zwemgroep in Brummen, waar ik normaal wekelijks zwem. Het persoonlijk contact met de mensen mis ik. Onlangs hadden we wel contact via de telefoon en mail, maar dat is toch anders. Verder vind ik het wel meevallen.’

Waar heb je de meeste steun aan op dit moment?

‘Het werken met de dieren doet mij heel erg goed. Verder hou ik erg van de natuur, daar kan ik enorm van genieten. Mijn man en mijn eigen beesten. Eigenlijk ligt er zoveel binnen handbereik waar je van kunt genieten. Als je er maar oog voor hebt.’

Heb je nog een goede lees- of filmtip of andere tip?

‘Ik lees graag veel boeken en ook vaktijdschriften. Een echte aanrader is een boek van Dave Goulson, ‘Een verhaal met een angel.’ Eigenlijk vind ik dat iedereen dit boek moet lezen om te beseffen hoe we met de aarde omgaan en hoe kwetsbaar deze is. Ik vond het een heel mooi boek, erg leerzaam, maar ook komisch en ontroerend en mooi geschreven. Je kijkt hierna nooit meer hetzelfde naar een hommel als je die in de tuin ziet vliegen.’

Wat neem je mee, na deze coronacrisis?

‘Dat niets in het leven vanzelfsprekend is. Nog meer in het moment leven. Pluk de dag, want je weet nooit hoe de volgende dag zal zijn.’

Wat is jouw verhaal? Geef je op voor de Ochtendpost

Vind je het ook leuk om jouw verhaal te delen? Stuur dan even een e-mail naar: communicatie@bibliotheekbrummenvoorst.nl . Wij nemen dan zo snel mogelijk contact met je op.