Vandaag spreken we Hiltje Begieneman (53) uit Oeken. Met haar volgt een gesprek over het leven en werken in deze ‘coronatijd’.

Kun je iets meer vertellen over je thuissituatie?

‘In deze tijd is het heel erg fijn om in Oeken te wonen in het buitengebied. Hier woon ik samen met mijn man. Wij zijn allebei zelfstandig ondernemers (zzp’ers). Mijn man werkt in de financiële wereld al acht weken vanuit huis. Hij is eigenlijk helemaal ingericht op thuiswerken. Ik werkte zelf via mijn eigen bedrijf www.hbsupport.nl de afgelopen periode op een bestuurssecretariaat van een verpleeghuis in Wageningen.’

Hoe combineer je op dit moment je werk met je privéleven?

‘Voor mij persoonlijk vond ik het een heel heftige periode. We werden direct met de coronacrisis geconfronteerd en met de maatregelen die getroffen moesten worden. De directie had zelf besloten om het verpleeghuis voor bezoekers te sluiten op de dag dat de minister ook aankondigde dat dit moest gebeuren. Dat zijn heel ingrijpende beslissingen. Het gaat om de gezondheid van kwetsbare ouderen. Aan familie en kinderen moesten wij melden dat zij hun ouders, opa en oma voorlopig niet kunnen bezoeken. Gelukkig hebben deze maatregelen ervoor gezorgd dat het coronavirus heel lang niet binnen onze muren kwam. Helaas is dat afgelopen weken op een van de locaties toch gebeurd. De impact van het coronavirus in de zorgsector is enorm. Dat maak je dan ook direct mee.’

Dat klinkt als een lastige tijd om in te werken

‘In het verpleeghuis is nu onlangs een aparte afdeling ingericht voor ex-corona patiënten, die moeten revalideren. Dat levert ook weer aangepaste omgangsvormen en regelgeving op voor medewerkers.
Ik ervaar het ook zelf als een ingewikkelde periode. In het begin leek het wel een droom waar ik in zat. Heel onwerkelijk allemaal. Inmiddels gaan we de achtste week in. Afgelopen vrijdag heb ik mijn opdracht afgerond en eigenlijk vind ik het nu wel prettig om even rust te hebben om bij te komen.
Voor de coronacrisis werd altijd gezegd: ‘directiesecretaresses kunnen niet op afstand werken. Die moeten altijd beschikbaar zijn voor hun directeur.’ Deze periode bewijst wel dat thuiswerken dus heel goed mogelijk is. Ik hoop dat veel van ons ook straks flexibeler ingezet kunnen worden. Een bijkomend voordeel is dat het nu een stuk rustiger is op de weg. Anders werken, kan leiden tot de oplossing van het fileprobleem en bijdragen aan het milieu. Met elkaar kunnen we er een betere en mooiere wereld van maken.’

Zijn er speciale dingen die je mist op dit moment?

‘Ik had het geluk dat ik wel naar mijn werk mocht. Al hadden wij ook beperkende maatregelen, zoals met maximaal twee medewerkers op één kantoor. Het directe contact met mijn collega’s was er gewoon nog. Dat heeft mij ook geholpen. Juist omdat we met heftige zaken te maken kregen, konden we dat goed delen met elkaar. Persoonlijk contact is dan heel fijn.
Ik ben ook taalcoach bij het Taalhuis van de Bibliotheek. Het directe contact met mijn taalmaatje missen we allebei heel erg. Natuurlijk beeldbellen we regelmatig, maar dat is toch anders. Zij is een Syrische vluchteling, de coronamaatregelen hebben op haar leven nog meer impact, omdat het haar herinnert aan de situatie in haar thuisland. Ik merk dat het bij haar hard aankomt. Veel structuur valt weg voor haar. Afgelopen zaterdag is ze toch even bij ons in de tuin op bezoek geweest. Daar kunnen we makkelijk 1,5 meter afstand bewaren. Het is toch moeilijk dat je niet even een arm om haar heen kunt slaan. Het was wel fijn om elkaar even te kunnen zien.’

Wat helpt jou nu?

‘Nu ik tijdelijk bij huis ben, sta ik toch vroeg op en begin ik mijn dag met een wandeling. Ik merk dat meer mensen dat idee hebben opgevat, want het is veel drukker met mensen in het bos. Het is heel goed om jezelf te verbinden met de natuur. Ik ben zelf een echt natuurmens. Als ik vastloop in mijn werk en de natuur in wandel, dan dienen zich vanzelf nieuwe oplossingen en inzichten aan. Dat is heel erg helpend.’

Heb je nog een goede lees- of filmtip of andere tip?

‘De afgelopen week ben ik zelf gestart om mensen te bellen, waarvan ik weet dat ze alleen zijn. Het feit dat je belt, wordt al heel erg gewaardeerd. Mensen waren echt blij verrast. Er ontstaan heel mooie gesprekken. Het lijkt wel of mensen wat meer openbreken en meer vertellen wat hen bezighoudt. Eigenlijk is het meer een luistertip dus.’

Wat neem je mee, na deze coronacrisis?

‘Een nog grotere bewustwording van vrijheid. Wat we voor corona normaal vonden, blijkt eigenlijk heel bijzonder. Dat je in alle vrijheid boodschappen kunt gaan doen. We moeten nu veel meer rekening houden met elkaar. Het positieve daarvan is dat we elkaar meer zien. Als je nu in de supermarkt loopt, ben je je veel meer bewust van de andere mensen die er lopen. Je probeert afstand te bewaren. Dat vind ik ook een stukje respect, dat je de ander ziet, de ander ruimte geeft en dat jij ook ruimte krijgt. Een mooie bijkomstigheid van deze coronatijd die hopelijk blijft.’

Wat is jouw verhaal? Geef je op voor de Ochtendpost

Vind je het ook leuk om jouw verhaal te delen? Stuur dan even een e-mail naar: communicatie@bibliotheekbrummenvoorst.nl . Wij nemen dan zo snel mogelijk contact met je op.