De weken verstrijken. We raken allemaal wat meer gewend aan het leven in en om het huis. En aan de stilte om ons heen. Vandaag spreken we Esther van der Linde (49), werkzaam in de vitale sector, wonend in Bussloo. Met haar volgt een gesprek over het leven en werken in deze ‘coronatijd’.

Kun je iets meer vertellen over je thuissituatie?

‘Ik ben gelukkig getrouwd met mijn jeugdliefde. We kennen elkaar al vanaf mijn 16e, dat is al best lang. Mijn man en ik werken fulltime. Ik ben een boerendochter en gewend om vroeg op te staan. De dag begint bij mij om 4.30 uur. Wij hebben drie zonen (17,19 en 20 jaar). Ze volgen alle drie verschillend onderwijs. Dat gaat nu grotendeels online. Onze jongste zoon had toevallig net toetsen, dat ging prima. Het bevalt hem eigenlijk wel heel goed het thuiswerken, meer rust. Dat was zelfs de lerares opgevallen. Normaal moet ik hem weleens achter de broek aanzitten, maar nu hoeft dat eigenlijk niet meer. Ze missen wel allemaal hun vrienden, die waaien normaal gesproken allemaal aan. Wij wonen buitenaf en hebben een grote overkapping waar iedereen onderkruipt. Het is hier altijd de ‘zoete inval’, erg gezellig.’

Hoe combineer je op dit moment je werk met je privéleven?

‘Zeker omdat ik zelf in de zorg werk, ben ik ook naar de kinderen heel kritisch op de hygiënevoorschriften. Daar hamer ik de hele dag op. Ik werk binnen woonzorgcentrum De Beekwal, daar is gelukkig alles ‘schoon’, hiermee bedoelen we dat we geen enkel coronageval binnen onze deuren hebben, ook niet in Tolzicht in Brummen, dat is een andere vestiging. Maar daar doen we ook heel erg ons best voor met z’n allen. De bewoners mogen geen bezoek meer ontvangen, geen fysiotherapie en geen vrijwilligers meer die meehelpen. Alleen de vaste interne mensen werken nu. Wij vangen alles met het team op. Als teamleider weet ik dat mensen nu veel en hard werken, maar als we daarmee het virus buiten de deur kunnen houden, dan gaan we dat met z’n allen volhouden! Zelf ben ik meer dan fulltime aan het werk. Als je dit werk heel leuk vindt, dan is het niet erg.’

Hoe gaat het met jullie bewoners?

‘Onze bewoners hebben nu steeds dezelfde vragen: ’hoelang duurt dit allemaal nog? Wanneer kan ik mijn kinderen weer zien?’ Dat gaat nu allemaal niet. Naast mijn kantoor zat een inpandige kapsalon, daar hebben we nu een soort buitentent van gemaakt. Het bezoek kan daar in. De bewoners zitten aan de andere kant achter het glas. En zo kan met elkaar contact gelegd worden. Meer zit er nu niet in. Voor de mensen met dementie is het extra zwaar, want die voelen hun eigen bestaansrecht door fysiek contact met een ander. Als je dat fysieke contact weghaalt, dan wordt hun bestaansrecht wankeler. Deze groep heeft veel behoefte aan contact, je handen voelen, even aanraken, een hand pakken.’

Is er nog tijd voor andere zaken?

‘Normaal gesproken heb ik ook een druk sociaal leven. Ik ben graag actief bezig. Ik loop hard, heb een trits vriendinnen waar ik dingen mee doe. Ik ben voorzitter van de belangenvereniging van het dorp en vind het fijn om in de tuin te werken. Nu is het natuurlijk zo dat een heleboel dingen niet doorgaan. Ik houd dus eigenlijk wat tijd over. In mijn tuin staat geen stengel onkruid meer…’

Wat neem je mee, na deze coronacrisis?

‘Het is een wereldwijde pandemie en dat komt doordat wij op allerlei manieren contact hebben met elkaar. Via handel en reizen. Nu probeer ik zelf alles dichtbij te halen, de groenteboer om de hoek heeft ook moeite om zijn hoofd boven water te houden. Dat blijf ik straks ook zo doen. Je wereld wordt zelf wat beperkter en eigenlijk is dat best wel prettig. Het is een overzichtelijk geheel. En ook als ik naar de zorg kijk, merk ik het verschil. We vergaderen nu veel minder en altijd online, dat is efficiënter en gaat een stuk sneller. Ook daarvan denk ik, dat kunnen we zo voortzetten na de coronacrisis. Zo houden we meer tijd over voor de bewoners.’

Wat is jouw verhaal? Geef je op voor de Ochtendpost

Vind je het ook leuk om jouw verhaal te delen? Stuur dan een e-mail naar: communicatie@bibliotheekbrummenvoorst.nl. Wij nemen dan zo snel mogelijk contact met je op.